Elena myślała, że ​​jej życie nie może stać się trudniejsze, gdy jej narzeczony zniknął po tym, jak dowiedział się, że jest w ciąży. Ale kiedy jej szef upokorzył ją na zebraniu personelu, prawda o ojcu jej dziecka wyszła na jaw…

Trzy miesiące temu moje życie się rozpadło. Nie przesadzam.

Miałam 27 lat, byłam zaręczona z mężczyzną, z którym myślałam, że spędzę całe życie, i nie miałam pojęcia, jak szybko marzenia mogą zostać rozbite.

Dnia, w którym powiedziałam Ethanowi, że jestem w ciąży, nigdy nie zapomnę zamrożonego wyrazu jego twarzy.

“Mówisz poważnie?” „zapytał niskim i szorstkim głosem.

Skinęłam głową, próbując się uśmiechnąć, mimo zdenerwowania.

„Zostaniemy rodzicami…”

Zamiast spodziewanej radości, wymamrotał coś o tym, że potrzebuje czasu do namysłu. A potem wyszedł przez drzwi.

I nigdy nie wrócił.

Nikomu nie powiedziałem. Ani mojej rodzinie, ani moim kolegom.

Mój ojciec był wpływowym człowiekiem, właścicielem firmy, w której pracowałem. Moja siostra Rebecca prowadziła inny oddział i była żoną Adama, mojego szefa.

Wszyscy wiązali ze mną i moją przyszłością wielkie nadzieje. Ale prawda o ojcu mojego dziecka okazała się bombą z opóźnionym zapłonem. Nie mogłem podjąć takiego ryzyka. Opuściłem więc dom rodziców i wyjechałem sam, mając nadzieję, że uda mi się ukryć prawdę tak długo, jak to możliwe.

Mój ojciec oddał prowadzenie firmy Rebecce i Adamowi, podczas gdy on i moja matka cieszyli się luksusowymi podróżami.

Ale sekrety zawsze wychodzą na jaw, prawda?

A moje otworzyły się w najgorszy możliwy sposób.

Stałem pośrodku sali konferencyjnej podczas spotkania zespołu, gdy Adam, mój szef i szwagier, postanowił urządzić publiczne widowisko z mojej ciąży.

„No więc, Eleno” – powiedział, odchylając się na krześle z zadowolonym uśmiechem. „Słyszałem, że należą ci się gratulacje. Jesteś w ciąży, prawda? W końcu się uspokoiłem! “Cieszę się z twojego powodu, cieszę się z twojego powodu.”

Kilka osób zachichotało nerwowo. Poczułam, jak twarz wypełnia mi rumieniec, gdy wszystkie oczy w pokoju zwróciły się w moją stronę.

„Chyba teraz będziesz musiał znaleźć swojego ojca, co?” „dodał, uderzając pięścią w stół, jakby właśnie opowiedział dowcip stulecia.

Śmiech szybko ucichł, ale Adam jeszcze nie skończył.

„Ale nawet jeśli nie chcesz, nie musisz się martwić, prawda? Matki samotnie wychowujące dzieci otrzymują godziwe świadczenia. Może powinnam dać ci podwyżkę o 1000 dolarów rocznie? Co o tym myślicie?

W pokoju zapadła niezręczna cisza. Poczułam ucisk w klatce piersiowej i zacisnęłam pięści, powstrzymując łzy.

„Ojciec tego dziecka powiedział mi, że kocha mnie ponad własne życie” – powiedziałem drżącym głosem. „Ale jak tylko się o tym dowiedział, uciekł.”

Uśmiech Adama stał się szerszy.

„Ach, panowie. Typowe, prawda?

Zaledwie kilka sekund dzieliło mnie od ucieczki, gdy nagle drzwi biura się otworzyły.

Weszła młoda kobieta z dzieckiem na rękach, a po jej twarzy spływały łzy. Miała nie więcej niż dwadzieścia dwa, dwadzieścia trzy lata, ale mimo łez i drżących rąk, pozostała twarda.

Za nią szli Rebecca i mój ojciec.

Poczułem skurcz żołądka, gdy rozpoznałem tę kobietę.

„Layla?” Szepnąłem.

Layla była byłą asystentką Rebekki. Widziałem ją kilka razy w biurze i raz na rodzinnej kolacji. Zawsze wydawała się cicha, wręcz nieśmiała. Ale teraz wyglądała inaczej.

Rebecca skrzyżowała ramiona, a jej wyraz twarzy był nieodgadniony.

„Wiem, dlaczego Laila rzuciła pracę. Tak samo jak wiem, dlaczego opuściłaś dom swoich rodziców, Eleno. Powiedziała chłodno. „Naprawdę myślałeś, że się nie dowiem? „Czy mam uwierzyć w tę historię o Ethanie?”

Mam sucho w ustach. Moje serce zaczęło walić.

„Znalazłem twój pamiętnik, Eleno. Nie spakowałeś dobrze swoich rzeczy, kiedy wyjeżdżałeś. Zostawiłeś to na stoliku nocnym.

W pokoju zapadła śmiertelna cisza.

Rebecca mówiła dalej, a w jej słowach słychać było ledwie powstrzymywaną furię.

„Adam jest ojcem twojego dziecka, prawda?”

Fala szeptów przetoczyła się przez pokój. Moje kolana zrobiły się miękkie.

Ale Rebecca jeszcze nie skończyła.

„A” – dodała, wskazując na Lailę – „Adam jest także ojcem JEJ dziecka”.

Layla zrobiła krok do przodu, tuląc dziecko do piersi.

Twarz Adama stała się poszarzała.

„Rebecca… ja… mogę to wyjaśnić!” — powiedział jąkając się.

„Nie” – warknęła Rebecca. „Kłamałeś mnie przez lata. Zdradziłeś mnie. Zawiodłeś moje zaufanie. Między nami to już koniec, Adamie. Jesteś dla mnie martwy.

Mój ojciec wystąpił naprzód, jego wyraz twarzy był zimny i władczy.

„Już dość słyszałem” – powiedział stanowczo. „Adam, jesteś zwolniony. Natychmiast. „Spakuj swoje rzeczy i idź.”

Adam otworzył usta, żeby zaprotestować, ale mój ojciec podniósł rękę, żeby go uciszyć.

„I” – dodał – „będziesz płacić alimenty na obojga dzieci. Zajmę się tym.

Biuro szybko opustoszało, a pracownicy wychodząc szeptali o skandalu.

Nie wiedziałem, co robić, dopóki mój ojciec do mnie nie przyszedł.

„Elena” – powiedział łagodniejszym głosem. „Dlaczego nie przyszedłeś do mnie?”

Łzy napłynęły mi do oczu, gdy spojrzałem na podłogę.

„Nie chciałem niszczyć życia Rebeki” – przyznałem. „I bałam się, jak na mnie spojrzysz, jeśli poznasz prawdę”.

Westchnął i pokręcił głową.

„To nie twoja wina, kochanie” – powiedział. „Adam manipulował tobą, tak jak manipulował nami wszystkimi. Jesteś moją córką i zawsze będę cię wspierać.

Rebecca podeszła bliżej. Jej twarz zrobiła się czerwona, ale spojrzenie było stanowcze.

Przez moment myślałem, że mnie uderzy. Ale zamiast tego ona mnie przytuliła.

„Jestem wściekła, Eleno” – powiedziała drżącym głosem. „Ale nie na tobie. To Adam zniszczył nasze małżeństwo. Razem przez to przejdziemy.

Tydzień później zadzwonił mój telefon.

„Elena” – powiedział mój ojciec. „Potrzebuję kogoś, komu mogę zaufać, kto zajmie miejsce Adama. Pracujesz w firmie od pięciu lat i znasz zespół lepiej niż ktokolwiek inny. Czy chciałbyś zostać tymczasowym dyrektorem?

Byłem bez słowa.

“Jesteś pewien, tato?”

“Absolutnie. “Ufam ci.”

Odpowiedź oczywiście była twierdząca.

Nie było łatwo zająć miejsce Adama, ale każdego dnia, gdy wchodziłem do tego biura, podnosiłem głowę odrobinę wyżej.

A co jest w tym najlepsze?

Moje dzieci będą dorastać wiedząc, że ich matka nigdy nie ustępowała. I że jej rodzina naprawdę ją wspierała.

A co z Adamem? On już należy do przeszłości.

A co z Rebeccą? Powoli odbudowujemy nasze relacje.

Życie nie zawsze toczy się zgodnie z planem, ale czasem, gdy kurz opada, zdajesz sobie sprawę, że jesteś silniejszy, niż kiedykolwiek myślałeś.